Po drugiej stronie powiek – motyw snu cz. IV

Zadaniem poezji jest poruszać czytelnika. Nie uda się to bez odpowiednich zabiegów, których używają poeci. W swoich dziełach zamieszczają różne środki stylistyczne oraz konstrukcje zdań, motywy. W tym miesiącu skupiamy się na jawie. Co takiego jest w śnieniu, że tak często porusza się jego temat, oraz dlaczego czytelnikom tak się podoba?

Myślę, że w dużej mierze chodzi o tajemniczość. Wiele obszarów snu w dalszym ciągu pozostaje niezbadanych, co już samo w sobie jest ekscytujące. Do tego dochodzą również takie elementy jak sny prorocze oraz teorie, jakoby podczas śnienia możliwe było odłączenie się duszy od ciała. Wszystkie te kwestie powodują, że oniryzm stał się bardzo popularnym środkiem przekazu treści. Dzięki niemu bohater (w prozie) oraz podmiot liryczny (w poezji) mogą przenosić się zarówno do przeszłości, alternatywnej rzeczywistości, jak i przyszłości.

Zanim jednak świat w znacznym stopniu skupił się na badaniu wszystkich wymienionych przeze mnie aspektów, poeci już bawili się tym tematem. Prezentuję wam przykłady.

źródło

Wisława Szymborska – Sen nocy letniej

Już las w Ardenach świeci.
Nie zbliżaj się do mnie.
Głupia, głupia,
zadawałam się ze światem:

Jadłam chleb, piłam wodę,
wiatr mnie owiał, deszcz mnie zmoczył.
Dlatego strzeż się mnie, odejdź.
I dlatego zasłoń oczy.

Odejdź, odejdź, ale nie po lądzie.
Odpłyń, odpłyń, ale nie po morzu.
Odfruń, odfruń, dobry mój,
ale powietrza nie tykaj.

Patrzmy w siebie zamkniętymi oczami.
Mówmy sobie zamkniętymi ustami.
Bierzmy się przez gruby mur.

Małośmieszna para z nas:
zamiast księżyca świeci las,
a podmuch zrywa twojej damie
radioaktywny płaszcz, Pyramie.

źródło

Piotr Czerniawski – Sen ze zbioru Poprawki do snów

Twoje największe znamię jest tutaj, na moich plecach.
Znamię jest instrumentem o niskim obszarze tonów,
znakiem wodnym, mięsistym dwudziestodwuścianem z opalu.
Jakie są twoje oczy? Jasne czy uśmiechnięte?

Fale możliwie najmniejszym ulegają zmianom,
odbije muzyka i wsiąknie, fale przebiegną przez pierś,
znamię przechowa kopię, nie ma znaczenia w słowie,
nie ma słów.

A na zakończenie, ponownie dzielę się z wami piosenką, która kojarzy mi się ze snem.

wtorek, 23 września 2014