Niesamowite przygody w słonecznej Bułgarii

Źródło

Anna i wodorosty to pierwsza część dwutomowej serii Letniej Akademii Uczuć Hanny Kowalewskiej. Jest to niewątpliwie jedna z ciekawszych powieści tej polskiej pisarki. Pozwólcie, że powiem o niej kilka słów.

Powieść prezentuje historię grupki młodzieży wyjeżdżającej na obóz do Bułgarii. Na poszczególnych kartach książki spotykamy się m.in. z Kasią, granatową zakładką, Małgorzatą, złotowłosą, Marcinem, Agą oraz dwoma bliźniakami – Fredem i Albertem – drażniącymi Kaśkę.

Wielu uczestników na wakacjach pozostaje biernymi, jak wiecznie zaczytany Emil czy nieśmiała ponad miarę Bożenka, inni postanawiają szaleć na całego – do tej grupki licealistów bez wątpienia zalicza się podrywacz Marcin czy spontaniczna Aga; pozostali postanawiają spędzić czas, knując podstępnie – do tej beczki z kolei wrzucamy bliźniaków na miejscu pierwszym oraz niepozostające dłużnymi Kaśkę i Baśkę. Licealiści stawiają czoła różnorodnym przygodom, które napotykają po drodze. W tle pozostają morze, plaża i … skały. Przed naszymi oczami pojawiają się historie i historyjki, niektóre istotne, inne mniej – wszystkie jednak warte jednakiej uwagi. Pierwsze miłości, uczuciowe rozterki, a nawet zażarta walka – to jedne z wielu komponentów powieści. W cieniu skrywa się jednak najważniejsze – problem czyhający na dwoje uczestników obozu.

Wszystkie postacie pojawiające się w tej dość obszernej powieści zestawione zostały na zasadzie kontrastu, tu nie sposób nie wspomnieć o pewnej parze – Zuzannie i Tymku. ONA kocha szczerze, ON jednak postanawia przeżyć w Bułgarii przygodę życia – udaje romantyka, jednak przy każdej możliwej okazji poszukuje przyjemności przy boku zupełnie innych dziewczyn.

Powieść została napisana w tonie bardzo optymistycznym, choć momentami smuci – prezentuje bowiem historię tytułowej Anny i jej brata, z którymi przychodzi spotkać się Małgosi i Bogdanowi. Małgorzata pozostaje neutralna, Bogdan jednak z każdym krokiem w stronę Anny coraz bardziej się od niej uzależnia. Nawet gdy dowiaduje się o jej poważnej chorobie, nie zostawia jej. Wspaniały chłopak – myślicie… A właśnie muszę was rozczarować – otóż nie. Ale o tym przekonacie się sami.

Osobą, której bardzo mi żal, jest Małgorzata – pozostawiona samej sobie. Jej uczucia od samego początku lekceważone są przez Marcina, który niby zachwyca się nią, lecz w rezultacie wybiera jej szaloną koleżankę. Losy Małgosi zostały bardzo dokładnie nakreślone, co sprawia, że czytelnik może bez problemu zżyć się z tą postacią i przeżywać z nią chwile szczęścia i cierpienia.

Autorka doskonale operuje słowem, dostosowując je do czytelnika: pisze powieść o młodzieży dla młodzieży, zachowując wszelkie normy. Świat przedstawiony zachwyca niezwykłą atmosferą. Czytelnik, zaczytując się w lekturze, odnosi wrażenie, jakby przeżywał wraz z bohaterami wszystkie opisywane historie, przez co może odpowiednio zrozumieć ich uczucia, przeżycia.

Jedyną wadą Anny i wodorostów jest, moim zdaniem, używanie przestarzałych zwrotów, np. 'sor', 'belfer', od których odchodzi już współczesny młodzieżowy język. Jednak czytelnik nie powinien przejmować się tymi pojedynczymi słowami, gdyż książka utrzymana jest w tonie spokojnym, przystosowanym do formy literatury młodzieżowej .

W moim odczuciu książka ta zachwyci wszystkich tych, którzy w literaturze poszukują stateczności, nie elementów grozy czy fantastyki. Powieść momentami trzyma w napięciu, co sprawia, że akcja nie jest jednostajna. Nie żałuję, że decydując się na zakup książki, wybrałam właśnie tę. Przede mną druga część: Pięć najważniejszych słów – mam nadzieję, że równie przyjemna i zaskakująca.

 

Źródło

Share: