 |
| źródło |
Ryszard Riedel urodził się 7 września 1956 roku w Chorzowie. Rodzice Krystyna i Jan oraz siostra Małgorzata mieszkali przy ulicy Truchana, w późniejszych czasach przenieśli się do mieszkania w Tychach, to tam Riedel spędził całe swoje życie.
W roku 1971 poznaje swoją przyszłą żonę Małgorzatę Pol. W międzyczasie odkrywa swoje pasje. Z początku jego głównym zainteresowaniem jest rysowanie, do którego miał talent, niestety nie posiadając odpowiedniej motywacji oraz kogoś, kto mógłby nim pokierować, przestaje rozwijać swoje umiejętności. Na obozie harcerskim ma miejsce pierwszy występ publiczny Ryśka, później już daje koncerty w zespole o nieformalnych nazwach Festus i Horn, które się wymieniały. W listopadzie 1977 roku bierze ślub z Małgorzatą, zaś na przełomie lat 1977 – 1978 ma miejsce pierwsze zderzenie Riedla z narkotykami, które będą miały znaczący wpływ nie tylko na jego karierę, ale i życie.
Oficjalną datą rozpoczęcia działalności zespołu Dżem jest rok 1979. Grupa szybko zyskuje wielką sławę oraz rzeszę fanów, niestety u wokalisty coraz bardziej uwidocznia się problem narkotykowy, który wiele razy będzie utrudniał wspólną pracę w ekipie. Mimo tych wszystkich kłopotów zespół pnie się na wyżyny, dając koncerty poza granicami kraju. Riedel zaczyna mieć problemy również z prawem kiedy zostaje wmieszany w sprawę produkcji narkotyków. Kiedy w roku 1994 sytuacja w zespole staje się coraz trudniejsza, członkowie postanawiają rozstać się z Ryśkiem, który jeszcze tego samego roku trafia do ośrodka rehabilitacyjnego. W początkiem lipca ma miejsce ostatni koncert Ryszarda Riedla, który umiera 30 lipca 1994.
W roku 1971 poznaje swoją przyszłą żonę Małgorzatę Pol. W międzyczasie odkrywa swoje pasje. Z początku jego głównym zainteresowaniem jest rysowanie, do którego miał talent, niestety nie posiadając odpowiedniej motywacji oraz kogoś, kto mógłby nim pokierować, przestaje rozwijać swoje umiejętności. Na obozie harcerskim ma miejsce pierwszy występ publiczny Ryśka, później już daje koncerty w zespole o nieformalnych nazwach Festus i Horn, które się wymieniały. W listopadzie 1977 roku bierze ślub z Małgorzatą, zaś na przełomie lat 1977 – 1978 ma miejsce pierwsze zderzenie Riedla z narkotykami, które będą miały znaczący wpływ nie tylko na jego karierę, ale i życie.
Oficjalną datą rozpoczęcia działalności zespołu Dżem jest rok 1979. Grupa szybko zyskuje wielką sławę oraz rzeszę fanów, niestety u wokalisty coraz bardziej uwidocznia się problem narkotykowy, który wiele razy będzie utrudniał wspólną pracę w ekipie. Mimo tych wszystkich kłopotów zespół pnie się na wyżyny, dając koncerty poza granicami kraju. Riedel zaczyna mieć problemy również z prawem kiedy zostaje wmieszany w sprawę produkcji narkotyków. Kiedy w roku 1994 sytuacja w zespole staje się coraz trudniejsza, członkowie postanawiają rozstać się z Ryśkiem, który jeszcze tego samego roku trafia do ośrodka rehabilitacyjnego. W początkiem lipca ma miejsce ostatni koncert Ryszarda Riedla, który umiera 30 lipca 1994.
Zapal świeczkę
zespół Dżem
Na kiepskich zdjęciach okruchy dawnych dni
Czyjaś twarz zapomniana twarz
W pamięci zakamarkach wciąż rozbrzmiewa śmiech
Czyjaś twarz zapamiętana
Mijają dni ludzie natury
Wciąż nowych masz przyjaciół starych przykrył kurz
Dziewczyny ciągle piękne lecz w pamięci tkwi
Ten pierwszy dzień najgorętszych z dni
Pierwsza zwrotka utworu wskazuje na to, że czas przemija, pozostawiając po sobie okruchy dawnych dni. Przemijają również ludzie, który niegdyś byli obok nas, a nagle zniknęli, przykrył ich kurz... Większość zapomina o nich i żyje wśród nowych, jednak czyjaś twarz zostaje zapamiętana i doceniona.
Zapal świeczkę za tych, których zabrał los
Zapal światło w oknie
Zapal świeczkę za tych, których zabrał los
Światło w oknie
Sam refren skłania nas do refleksji nad tym, co było, a czego już nie ma. Wszystko, co jeszcze niedawno było prawdziwe i na wyciągnięcie, dziś znalazło miejsce w przeszłości... Los zabrał tych, których kochaliśmy... Nie możemy zapomnieć przede wszystkim o ludziach, którzy stanowili dla nas autorytet, gdyż nauczyli nas życia i wnieśli do niego coś cenniejszego niż złoto – wspomnienia, których nikt nie może nam odebrać.
Ludzi dobrych i złych wciąż przynosi wiatr
Ludzi dobrych i złych wciąż zabiera mgła
I tylko ty masz tą niezwykłą moc
By zatrzymać ich by dać wieczność im
Pomyśl choć przez chwilę podaruj uśmiech swój
Tym których napotkałeś na jawie i wśród snów
A może ktoś skazany na samotność
Ogrzeje się twym ciepłem zapomni o kłopotach
Czyjaś twarz zapomniana twarz
W pamięci zakamarkach wciąż rozbrzmiewa śmiech
Czyjaś twarz zapamiętana
Mijają dni ludzie natury
Wciąż nowych masz przyjaciół starych przykrył kurz
Dziewczyny ciągle piękne lecz w pamięci tkwi
Ten pierwszy dzień najgorętszych z dni
Pierwsza zwrotka utworu wskazuje na to, że czas przemija, pozostawiając po sobie okruchy dawnych dni. Przemijają również ludzie, który niegdyś byli obok nas, a nagle zniknęli, przykrył ich kurz... Większość zapomina o nich i żyje wśród nowych, jednak czyjaś twarz zostaje zapamiętana i doceniona.
Zapal świeczkę za tych, których zabrał los
Zapal światło w oknie
Zapal świeczkę za tych, których zabrał los
Światło w oknie
Sam refren skłania nas do refleksji nad tym, co było, a czego już nie ma. Wszystko, co jeszcze niedawno było prawdziwe i na wyciągnięcie, dziś znalazło miejsce w przeszłości... Los zabrał tych, których kochaliśmy... Nie możemy zapomnieć przede wszystkim o ludziach, którzy stanowili dla nas autorytet, gdyż nauczyli nas życia i wnieśli do niego coś cenniejszego niż złoto – wspomnienia, których nikt nie może nam odebrać.
Ludzi dobrych i złych wciąż przynosi wiatr
Ludzi dobrych i złych wciąż zabiera mgła
I tylko ty masz tą niezwykłą moc
By zatrzymać ich by dać wieczność im
Pomyśl choć przez chwilę podaruj uśmiech swój
Tym których napotkałeś na jawie i wśród snów
A może ktoś skazany na samotność
Ogrzeje się twym ciepłem zapomni o kłopotach
Fragment ukazuje nam jak w naszym życiu pojawiają się różni ludzie, ci dobrzy, ale również ci źli. Ot tak, po prostu (może przygnał ich wiatr...?), po czym odchodzą... Jednak każdy z nas ma niezwykłą moc i może zatrzymać ich wspomnieniami. Może stać się przyjacielem, który zrozumie i ogrzeje swoim ciepłem tych zbłąkanych... Może któregoś dnia i my będziemy potrzebowali wsparcia.
Utwór Dżemu udowadnia nam, że sami kreujemy własne życie i choć nie mamy wpływu na to, jakich ludzi postawi na naszej drodze los, jesteśmy w stanie uczynić je pięknym.
Nasze życie to pasmo sukcesów, porażek, prawd i nieporozumień, a jacy jesteśmy my? Zastanówmy się, poświęćmy chwilę temu, by zrozumieć własne życie, bo później może być już niestety za późno...
Fajnie to wszystko zostało tu opisane.
OdpowiedzUsuń