Milczenie ptaków

Joanna Szubstarska, Milczenie ptaków

Słowo o poetyckich miniaturach Joanny Szubstarskiej

Wybór około czterdziestu krótkich form poetyckich, jakie prezentuje w tomiku Joanna Szubstarska, jest wystarczającą okazją do zapoznania się z poetycką wizją jej świata. Warto zauważyć, że bardzo wymownym obrazem z tych wierszy jest człowiek w klatce. Szarość, cisza, świat zastygły w bólu dominują w poetyckiej kreacji. Skąd ta nostalgiczna nastrojowość w wierszach autorki, uprawiającej na co dzień profesję dziennikarską? Być może obcowanie w małym świecie wielkich spraw sprowadza ideały młodości do bolesnych wymiarów. A przecież jest w tej poezji, rozpisanej na krótkie niemal sztambuchowe impresje i notatki, światło nadziei przebijające przez deszczową codzienność:

Zbieram deszcz,

suszę na słońcu

jego kolory tęczy

przechowuję w sercu.

Pragnę oddać je światu,

który mnie rozgrzeszy.

I szukam takich miejsc

z płonącymi kandelabrami,

z siecią puchów pajęczyn,

z dymem tytoniu i liści,

z ciepłymi ustami bliskich.

(xxx Zbieram deszcz).

Wymownym motywem tych wierszy jest także kamień, pokazywany w różnych kontekstach. Jest synonimem trwania i stałości. Opoką na której buduje Szubstarska swoją nadzieję. Jest tu kamień schodów, kamień ołtarza, kamień bruku z codziennej drogi. To znad kamienia wybija się

Spirala światła

jak tornado

zrywa powłoki cienia,

miażdży pancerze,

uderza w czerń oczu,

podrywa serce.

(xxx Spirala światła…).

Tymczasem gwiazdy mają chłodny blask a księżyc jest lodowaty i wydaje się, że świat zastygł w lawie bólu. Nie zgadzam się z autorką, że milczenie ptaków jest ich codziennością a spirala światła zamienia się w popiół. Jest tu wiersz zwracający uwagę na istnienie innego świata niż ten, co w oczach stoi (cytat z Mickiewicza). To świat wiary i proroków:

Powrócili z gór medytujący

rozbili namioty

między równiną a niebem.

Ich oczy zasłonięte powiekami,

nocą i dniem

jaśnieją tamtą górą.

(xxx Powrócili…).

Wiersze Joanny Szubstarskiej są świadectwem poszukiwania innego świata. I pod tym względem są

autentyczne i znamienne dla postaw i poszukiwań ludzi nie tylko jej pokolenia.*

Waldemar Michalski

* tekst został przesłany przez autorkę w takiej formie, zawartość nie została zmieniana.

Share: