źródło |
Istnieje świat, w którym miłość jest najgroźniejszą chorobą. Atakuje ludzi młodych, niedoświadczonych. To właśnie oni podchodzą do przymusowego leczenia, a zaszczepieni, przestają wykazywać ludzkie uczucia i emocje. Stają się marionetkami rządu. Właśnie w tym świecie żyją Lena i jej bliscy – Hana, Alex, Annabel i Raven.
Tytuł: Delirium. Opowiadania
Cykl: Delirium (tom 3,5)
Cykl: Delirium (tom 3,5)
Autor: Lauren Oliver
Wydawnictwo: Otwarte
Delirium. Opowiadania to zbiór nowelek stanowiących dodatek do dość popularnej trylogii Delirium. Na tych zaledwie 200 stronach opisane zostały nieznane losy Hany, Alexa, Raven i Annabel. Krótkie historyjki, które w małym stopniu przybliżają nam ich losy. Nie są one szczególnie ambitne ani wzbogacone o opisy wykreowanego świata, jednak niczego takiego nie powinniśmy się nawet spodziewać.
Książka podzielona jest na cztery części, każda przedstawia losy innej postaci. Minusem są dość długie rozdziały, które bywają kłopotliwe, dlatego najlepiej przeczytać pozycję za jednym zamachem. Plusów jest znacznie więcej. Przede wszystkim – styl autorki. Lauren Oliver posługuje się prostym językiem, zupełnie jak w trzech poprzednich tomach. Rzuca nas w wir akcji, umożliwiając tym samym wciągnięcie się w historię.
Wszyscy bohaterowie są nam już znani, jednak ich historie to zupełnie coś nowego. Każda z nich chwyta za serce i wstrząsa fanem serii. Myślę, że autorka postarała się i wykazała kreatywnością, a także obdarowała nas kolejną porcją wspaniałych cytatów. Niektórzy narzekają na zbyt małą liczbę stron, ale myślę, że opisane historie nie powinny być ani dłuższe, ani krótsze, bo odebrałoby im to urok.
Czy możliwe jest mówienie prawdy w społeczeństwie zbudowanym na kłamstwach?
Czy też zawsze, z konieczności, trzeba stać się kłamcą?
Czy też zawsze, z konieczności, trzeba stać się kłamcą?
Nowelki stanowią idealne uzupełnienie trylogii i są pozycją przeznaczoną dla fanów cyklu. Możemy chociaż na chwilę powrócić do dobrze znanego nam świata. Gdy znamy już bohaterów, łatwiej jest nam się z nimi utożsamić. Może właśnie dzięki temu czułam powieść całą sobą i nieraz ze zdenerwowania przygryzałam wargę. Polecam wszystkim!
Kiedyś czytałam pierwszą część i na pewno wrócę jeszcze do tej serii ;)
OdpowiedzUsuńSpojrzenie EM