 |
| źródło |
Czy gdy słyszysz "filologia polska", od razu masz przed oczami obraz klasy, uczniów i stojącej przed
nimi nauczycielki? Jeśli twoja odpowiedź brzmi: "tak", ten artykuł został
napisany z myślą o tobie i wielu innych, w których głowach powstają fałszywe
przekonania.
Studentka filologii
polskiej, przechadzając się ulicami miasta, spotyka znajomą. Tematem ich
swobodnej rozmowy stają się studia...
–
Jaki kierunek wybrałaś? – pyta szczęśliwa studentka najbardziej egzotycznej filologii.
–
Filologię polską – odpowiada "ofiara".
–
Co za beznadziejne studia! Przecież po tym nie ma pracy. Nauczycieli jest coraz
więcej, dzieci coraz mniej. Tragedia!
…
Monolog trwa w
najlepsze. Szkoda tylko, że koleżanka nie jest świadoma, jak bardzo mija się z
prawdą...
POLONISTYKA – prawdy i mity
PRAWDA 1 – KSIĄŻKI TO MOI PRZYJACIELE
 |
| źródło |
Osoba, która decyduje
się na podjęcie studiów polonistycznych, musi oswoić się z książkami. Wiadome
jest, że nie każdy okres w dziejach literatury jest na tyle fascynujący, żeby
inspirował wszystkich, ważne, żeby student filologii polskiej odnalazł się w
czytaniu. To podstawa tych studiów. Ponadto poloniści bardzo często sięgają po magazyny kulturalne czy filozoficzne – nie są zamknięci na wiedzę.
PRAWDA 2 – OGRANICZONY CZAS
WOLNY
 |
| źródło |
Niestety, przyszły
polonista musi liczyć się z tym, że w trakcie roku akademickiego jego czas wolny będzie nieco ograniczony.
Liczba lektur obowiązujących do egzaminów, bieżące kolokwia czy zadania domowe –
to realia tego kierunku. Aby przeżyć, należy stworzyć własny grafik i
rozłożyć obowiązki. Wówczas wszystko da się pogodzić. Pamiętajcie – w czasie
sesji nie sypiają tylko ci, którzy przez cały semestr żyją w błogiej
nieświadomości.
PRAWDA 3 – POLONISTYKA NIE
DLA KAŻDEGO
 |
| źródło |
Filologia polska to nie
kierunek dla każdego. Łatwo znaleźć się na liście przyjętych, trudniej utrzymać swoją pozycję na tych studiach. Prawda jest taka, że aby móc skończyć polonistykę,
trzeba najpierw zastanowić się, czy to odpowiedni wybór, a następnie nastawić
się na lata ciężkiej pracy. Na pocieszenie informuję, że jeśli ktoś jest
stworzony do zawodu polonisty, z pewnością sobie poradzi, a nauka i obowiązki staną
się dla niego w pewnym sensie przyjemnością.
MIT 1 – NAUCZYCIELEM BYĆ…
 |
| źródło |
Polonistyka to nie kierunek wyposażony w jedną specjalizację. To studia przede wszystkim interdyscyplinarne, które uczą, jak zrozumieć świat i ludzi. Dzięki nim poznasz m.in. ciekawostki związane z kinem, teatrem czy sztuką. Literatura to nie wszystko, a gramatyka – tym bardziej. Studiując filologię polską, dowiesz się, jak postrzegać otaczającą cię rzeczywistość. Polonista – to tylko ogólna nazwa zawodu, który osiąga się po ukończeniu studiów. Prawda jest taka, że absolwent tego kierunku może być zarówno pedagogiem, jak i redaktorem, dziennikarzem czy bibliotekarzem.
MIT 2 – JĘZYK POLSKI KAŻDY ZNA…
 |
| źródło |
Wielu twierdzi, że filologia polska to kierunek niepotrzebny i mało praktyczny. Nic bardziej mylnego! Studiując polonistykę, dowiesz się, że to, czego nauczono cię w poprzednich szkołach, nie do końca jest zgodne z prawdą. Język polski jest skomplikowany nie tylko w oczach obcokrajowców. Owszem – jesteśmy Polakami i mówimy po polsku, nie zmienia to jednak faktu, że wciąż popełniamy błędy, niekiedy wręcz zasługujące na potępienie!
MIT 3 – CZŁOWIEK Z WYŻSZYCH SFER…
| źródło |
W oczach niektórych ludzi polonista uchodzi za inteligenta, mędrca, osobę z wyższych sfer. Czy to kwestia obszernej wiedzy uniwersalnej, którą nabywa on dzięki obcowaniu z kulturą – nie wiadomo. Faktem jest, że student czy absolwent polonistyki jest postrzegany jako "zbawiciel" rodem z Kordiana. Owszem – poloniści to osoby niezwykle inteligentne, nie oznacza to jednak, że uważają się za lepsze od innych.
 |
| źródło |
Uważaj na stereotypy –
to nie jest właściwa droga. Dopóki nie zetkniesz się z polonistyką, nie
zrozumiesz, z czym na co dzień zmagają się studenci tego kierunku.
Nie oceniaj –
to najgorsze, co możesz zrobić. Każdy kierunek ma w sobie to COŚ, co
przyciąga ludzi obierających ścieżkę swojej kariery. Nieważne, co
studiujesz – jesteś człowiekiem i masz prawo wyboru.
Kolegom polonistom i koleżankom polonistkom życzę, aby na swojej drodze spotykali coraz mniej wrogo nastawionych ludzi, a tym, którzy z polonistyką nie mają nic wspólnego – aby zastanowili się nad tym, jak postrzegają studentów filologii polskiej. Nie warto generalizować.
Keep calm and...
stereotypom powiedz: NIE!
O, dość ciekawie.. Dziękuję - teraz wiem, że nie musiałabym osobno studiować bibliotekoznawstwa oraz pedagogiki / psychologii jak mogę to połączyć w jedno :)
OdpowiedzUsuńCieszę się, że w jakiś sposób pomogłam :)
UsuńW moich planach była polonistyka i bynajmniej nie zamierzałam po niej uczyć dzieci. Chociaż praca w szkole to chyba jedna z najtrudniejszych możliwości, jakie oferuje ten kierunek - nie dość, że trzeba mieć dobry kontakt z młodzieżą, to jeszcze potrzeba wiele czasu na czytanie wypracowań itp. Ja wybierając się na polonistykę marzyłam o pracy w redakcji albo wydawnictwie. Los jednak chciał, że poszłam na inne studia.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Ja również marzę o pracy w wydawnictwie, a polonistyka zapewnia mi spełnienie tego marzenia. Fakt, praca jako nauczyciel jest niezwykle trudna i wymagająca, ale jeśli ktoś lubi pracę z dziećmi i młodzieżą, na pewno się w niej odnajdzie :)
UsuńWspaniały tekst! Będę podsyłała go każdemu, kto jęknie, że będę nauczycielką, kiedy tylko mówię, że mam zamiar iść na filologię polską. :) A przecież po tym kierunku jest wiele zawodów, nie jeden; ba!, to nawet w specjalizacjach widać (przynajmniej w Łodzi) - nauczanie to jedna specjalizacja, jest jeszcze kilka zupełnie innych - sama mam w planach kierować się ku edytorstwu i pracy z tekstem pisanym, marzę o pracy w wydawnictwie, a nie w szkole pełnej rozwrzeszczanych dzieciaków :)
OdpowiedzUsuńDziękuję za miłe słowa. Widzę, że znalazłam bratnią duszę, bo ja również studiuję polonistykę ze specjalizacją edytorską :)
UsuńPlanuję studiować polonistykę, bądź kierunek pokrewny związany z literaturą i rynkiem książki i wiem jedno - opcja "nauczycielka" nie zajmuje pierwszego miejsca na liście moich wymarzonych zawodów :))
OdpowiedzUsuńBardzo dobre podejście. Na pewno znajdziesz specjalność odpowiednią do swoich zainteresowań :)
UsuńAmen ;) Ale ja kończyłam studia osiemnaście lat temu, to co ja tam wiem ;) Pozdrawiam Cię serdecznie!
OdpowiedzUsuńZ pewnością nieco więcej niż ja! :)
UsuńKierunki humanistyczne są bardzo ciekawe i potrafią znaleźć zastosowanie w wielu dziedzinach życia. Nie rozumiem ludzi, którzy mówią, że po polonistyce, psychologii czy innym humanistycznym kierunku nie można znaleźć pracy. Może jest trudniej, ale nie jest to niemożliwe. Świetny wpis. Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńDziękuję bardzo! Masz rację, takie stereotypowe podejście jest zupełnie nieuzasadnione, po każdym kierunku są niekiedy problemy ze znalezieniem pracy, nie tylko po humanistycznym.
UsuńBardzo dobry artykuł. Jestem studentką drugiego roku Filologii Polskiej i niestety spotykam się z niemiłymi komentarzami na temat swoich studiów. Stereotyp bycia nauczycielem po polonistyce jest okropny. Nie mam zamiaru uczyć dzieci, a pisać. Pisać dużo, wszędzie i dla wszystkich. Dziękuję za ten wpis i jednocześnie zapraszam do siebie na bloga.
OdpowiedzUsuńAnita
Zgadzam się w 100% :) Niech moc będzie z nami ;)
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawe spojrzenie na ten temat.
OdpowiedzUsuń