Na tropie wzruszeń

Ludzi nie kocha się za to, że są doskonali, tylko pomimo to, że tacy nie są.

Jodi Picoult, Bez mojej zgody

Ta amerykańska pisarka jest mistrzynią pisania wzruszających i wstrząsających historii. Jej bohaterowie są żywi, prawdziwi i pełni rozterek. Nic, co napisała Jodi Picoult, nie jest czarno-białe i proste. Lektura jej powieści zmusza do myślenia i przeżywania oraz sprawia, że niejeden czytelnik przewartościowuje swoje poglądy. Książki Picoult na pewno nie należą do lekkich. W każdej z nich poruszany jest ważny, kontrowersyjny temat. Co jest charakterystyczne w jej twórczości, to zdecydowany obiektywizm. Autorka nie ocenia swoich postaci, nie czyni ich jednoznacznie złymi ani dobrymi. Pokazuje jedynie ich czyny i decyzje, nie oceniając ani nie szufladkując. Konfrontując bohaterów z bardzo trudnymi wydarzeniami, pokazuje, że nasze wybory są uzależnione od osobistych doświadczeń, charakteru i okoliczności. Stając wobec jednego problemu, różni ludzie reagują odmiennie. Dzięki takiemu podejściu książki Jodi Picoult zyskują zdecydowanie wielowymiarowość i sprawiają, że każdy zadaje sobie samemu pytanie, jak postąpiłby w takiej sytuacji.

Bez mojej zgody

Jedna z najbardziej znanych powieści autorki, która doczekała się również ekranizacji, opowiada historię rodziny, której życie toczy się wokół choroby najstarszej córki. Odbija się to zdecydowanie na pozostałych dzieciach i prowadzi do rozpadu więzi. Książka dzieli się na rozdziały, których narratorami są różne postaci. Dzięki temu poznajemy kolejne warstwy historii i odkrywamy, że każdy z bohaterów ma swoje racje. Głównym wątkiem jest walka młodszej córki o prawo do decydowania o własnym ciele. Dlaczego? Ponieważ jest genetycznym bliźniakiem chorej siostry i musi w razie potrzeby oddawać jej krew oraz inne elementy. W momencie, kiedy ma zostać dawcą szpiku, buntuje się i wytacza proces o odzyskanie wolności. Pięknie opowiedziana historia o trudnych wyborach i o tym, co trzeba poświęcić, a o co walczyć.

Jak z obrazka

Tym razem autorka sięgnęła po mocny temat przemocy wobec kobiet. Bohaterką jest młoda kobieta, która straciła pamięć. Niespodziewanie okazuje się, że jest sławnym antropologiem i żoną jeszcze sławniejszego aktora. Pomału, z pomocą czułej opieki męża odzyskuje siły i pamięć. Przypomina sobie początki romansu i od nowa zakochuje się w swoim mężczyźnie. Jednak wciąż czuje się niepewnie. Z przerażeniem odkrywa, że jej mąż tak naprawdę był jej oprawcą. Czy jej wypadek odmienił go i wpłynął pozytywnie na jego zachowanie? Czy to tylko pozory, które mają zamydlić jej oczy i pomóc na nowo odzyskać nad nią kontrolę? Jodi Picoult pokazuje problem ofiary i kata z kilku perspektyw. Z jednej strony we wspomnieniach kobiety ukazuje się narastający stopniowo konflikt między małżonkami i urastanie drobiazgów do rangi ogromnych przewinień. Z drugiej przedstawia oprawcę jako zagubionego człowieka, który sam nie radzi sobie z problemami. Po czyjej stronie leży wina? Czy taki związek da się naprawić?

To, co zostało

Najnowsza powieść autorki porusza kolejny kontrowersyjny motyw, jakim jest Holokaust. Młoda żydówka, która nie potrafi się pogodzić ze śmiercią matki, trafia do lokalnej grupy wsparcia. Tam spotyka emerytowanego nauczyciela, powszechnie szanowanego i lubianego. Zaprzyjaźnia się z nim i pomału wychodzi ze swojej skorupy. Wtedy staruszek prosi dziewczynę o bardzo nietypową przysługę – pomoc w samobójstwie. Okazuje się, że mężczyzna przez wiele lat skrywał ogromną tajemnicę i jest odpowiedzialny za niewiarygodne zbrodnie. Czy zabijając go, Sage ma dokonać aktu łaski czy zemsty? Czy można wybaczyć naziście? Poznając Josefa coraz bliżej, dziewczyna wyciąga od niego wiele wstrząsających informacji. I staje wobec trudnego zadania. Musi zdecydować o czyimś życiu lub śmierci. Czy jest do tego zdolna? I czy ma takie prawo?

Jodi Picoult każdą swoją powieścią wbijała igły w mój umysł i serce. Zmuszała do rozmyślania o tym, jak ja bym postąpiła w podobnej sytuacji? Z pewnością w jej książkach nie ma gotowych recept ani podpowiedzi. Jest za to mnóstwo wątpliwości, dzięki którym bohaterowie stają się nam bliscy i prawdziwi. Popełniają błędy, krzywdzą innych, dokonują wyborów, z którymi czasem ciężko się zgodzić. Żyją na każdej stronie powieści...

Dziękuję, że po raz kolejny podążyliście za mną tropem niezwykłej pisarki. Chciałabym, żebyście napisali, jak na was wpłynęły powieści Jodi Picoult. Wzruszyły was tak jak mnie?

Share: