 |
| Źródło |
Większość z nas w wieku nastu lat przechodzi okres buntu. Świat wydaje nam się niesprawiedliwy, a rodzina i przyjaciele bardzo irytujący. Jak przebrnąć przez te ciężkie chwile? Jak sobie poradzić?
Piętnastoletnia Weronika uczęszcza do trzeciej klasy gimnazjum. Dziewczyna ma problemy w domu – matka jej nie słucha, a ojciec sprawia przykrości. Brat, którego nazywa bazyliszkiem, również nie ułatwia jej życia. W szkole Weronika wcale nie czuje się lepiej. Fałszywa przyjaciółka wywyższa się i gnębi dziewczynę. Werka zdaje sobie sprawę, że jest niewidoczna dla nauczycieli i innych uczniów. Na wycieczce poznaje przystojnego chłopaka, w którym się zakochuje. Wydaje jej się, że los wreszcie się do niej uśmiechnął. Nic bardziej mylnego, Łukasz wykorzystuje dziewczynę, aby móc pojechać na inne ferie. Dodatkowo dziewczyna musi brać udział w warsztatach teatralnych, na które nie ma ochoty.
Życie od teatru różni tylko jedno, że w życiu nie ma próby generalnej.
Piętnastoletnia Weronika uczęszcza do trzeciej klasy gimnazjum. Dziewczyna ma problemy w domu – matka jej nie słucha, a ojciec sprawia przykrości. Brat, którego nazywa bazyliszkiem, również nie ułatwia jej życia. W szkole Weronika wcale nie czuje się lepiej. Fałszywa przyjaciółka wywyższa się i gnębi dziewczynę. Werka zdaje sobie sprawę, że jest niewidoczna dla nauczycieli i innych uczniów. Na wycieczce poznaje przystojnego chłopaka, w którym się zakochuje. Wydaje jej się, że los wreszcie się do niej uśmiechnął. Nic bardziej mylnego, Łukasz wykorzystuje dziewczynę, aby móc pojechać na inne ferie. Dodatkowo dziewczyna musi brać udział w warsztatach teatralnych, na które nie ma ochoty.
Życie od teatru różni tylko jedno, że w życiu nie ma próby generalnej.
Tym, na co zwracamy uwagę od razu, jest okładka. Bransoletka znajdująca się na niej wpadła mi w oko i chciałabym mieć ją w swojej kolekcji. Dobór kolorów wpływa nie tylko na nasze emocje i nastrój podczas czytania, ale również przyciąga naszą uwagę. Bardzo spodobały mi się krótkie rozdziały i ich tytuły, zdania lub słowa z nich zaczerpnięte. Duża czcionka sprawia, że szybciej ubywa nam kartek i przyjemniej się czyta.
Weronika na początku jest nieudacznikiem, jednak wraz z biegiem wydarzeń w jej życiu staje się niezależną, silną, można już powiedzieć – młodą kobietą. Zmienia swoje podejście do życia, jak i do rodziny i przyjaciół. Książka jest kopalnią osobowości, z każdym rozdziałem odkrywamy nowe charaktery. Każda z postaci ma swoje problemy, doświadczenia, od których chce choć na moment się oderwać dzięki warsztatom teatralnym, na które tak długo czeka. Każdego bohatera polubiłam w mniejszym czy większym stopniu, ale szczególnie Salomeę, prowadzącą warsztaty, za bardzo cenne rady.
Myśli się materializują, więc na nie uważajcie.
Książka wskazuje na podstawowe wartości i każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Autorka porusza wiele trudnych tematów: problemy nastolatków, niepełnosprawności, brak akceptacji przez rówieśników, homoseksualizm, problemy rodzinne, szczeniackie zauroczenie…
Widać, że autorka jest doświadczona, ponieważ jej styl jest swobodny, naturalny i napawa optymizmem. Momentami płakałam ze śmiechu.
Bardzo rzadko i niechętnie sięgam po dzieła polskich autorów. Po przeczytaniu Bransoletki Ewy Nowak to z pewnością się zmieni. To moje pierwsze spotkanie z tą autorką, ale mam nadzieję, że nie ostatnie.
Weronika na początku jest nieudacznikiem, jednak wraz z biegiem wydarzeń w jej życiu staje się niezależną, silną, można już powiedzieć – młodą kobietą. Zmienia swoje podejście do życia, jak i do rodziny i przyjaciół. Książka jest kopalnią osobowości, z każdym rozdziałem odkrywamy nowe charaktery. Każda z postaci ma swoje problemy, doświadczenia, od których chce choć na moment się oderwać dzięki warsztatom teatralnym, na które tak długo czeka. Każdego bohatera polubiłam w mniejszym czy większym stopniu, ale szczególnie Salomeę, prowadzącą warsztaty, za bardzo cenne rady.
Myśli się materializują, więc na nie uważajcie.
Książka wskazuje na podstawowe wartości i każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Autorka porusza wiele trudnych tematów: problemy nastolatków, niepełnosprawności, brak akceptacji przez rówieśników, homoseksualizm, problemy rodzinne, szczeniackie zauroczenie…
Widać, że autorka jest doświadczona, ponieważ jej styl jest swobodny, naturalny i napawa optymizmem. Momentami płakałam ze śmiechu.
Bardzo rzadko i niechętnie sięgam po dzieła polskich autorów. Po przeczytaniu Bransoletki Ewy Nowak to z pewnością się zmieni. To moje pierwsze spotkanie z tą autorką, ale mam nadzieję, że nie ostatnie.
 |
| Źródło |
Prześlij komentarz
Wiele dla nas znaczą Wasze opinie, dlatego dziękujemy za każdy zostawiony ślad i zachęcamy do komentowania i dzielenia się swoimi przemyśleniami.