Perełki

Powieść obyczajowa

Tytuł: Przebaczenie

Autor: Lawrence Osborne

Wydawnictwo: Znak literanova

Data premiery: 1 czerwca 2015 r.

Małżonkowie David i Jo jadą w środku nocy do marokańskiej rezydencji na przyjęcie swoich znajomych. Wypite drinki i kłótnia, jaka rodzi się między nimi, sprawiają że David traci koncentrację i zabija mężczyznę w wypadku samochodowym. Kiedy małżeństwo dociera na miejsce, znajomi decydują się na pomoc w zatuszowaniu wydarzenia. Ale miejscowa społeczność, już wcześniej zbulwersowana zachowaniem turystów, przestaje je już ignorować.

W swoim debiucie Lawrence Osborne nie skupiał się na akcji bądź pełnej zagadek fabule, ale na psychologicznym sportretowaniu relacji Zachód-Wschód. Maroko w książce to zbiorowisko ludzi z dwóch światów tak skrajnie różnych, iż tylko iskra wystarczy, aby wzniecić między nimi konflikt. To ostra krytyka zadufanych w sobie, opływających w bogactwie Europejczyków, zestawionych w kontraście do muzułmańskiej społeczności żyjącej według reguł niezrozumiałych dla przyjezdnych. Osborne świetnie opowiada o ludzkiej naturze, a w dodatku używa pięknego, metaforycznego języka pełnego plastycznych opisów.

Powieść sensacyjna

Tytuł: Znalezione nie kradzione

Cykl: Bill Hodges (tom 2)
Autor: Stephen King

Wydawnictwo: Albatros

Data premiery: 10 czerwca 2015 r.

Pobudka, geniuszu, czyli gdy fascynacja literaturą zmienia się w arcyniebezpieczną obsesję...

W skrócie – geniuszem jest wybitny i uznany autor, który jednak nie wydał żadnej książki od zbyt długiego czasu; czytelnikiem – jego superfan, wściekły nie tylko o to, że jego ulubiony pisarz przestał publikować, lecz także dlatego, że sprzedał nonkonformistyczną postać swego bohatera dla zysku. Szaleniec wymierza więc obiektowi swych westchnień karę najdotkliwszą z możliwych, po czym (za inne przestępstwo) trafia na kilka dekad do więzienia…

Wiele lat po tych wydarzeniach pewien chłopiec znajduje ukryty łup, który został skradziony pisarzowi. I tu zaczyna się karkołomna walka o życie jego i jego rodziny. Ucieczka przed fanatykiem, który po trzydziestu pięciu latach, ogarnięty jeszcze większym obłędem, wychodzi na wolność...

Detektyw Bill Hodges i jego dwoje pomocników (znanych już z Pana Mercedesa, pierwszego tomu trylogii) muszą znowu stanąć oko w oko z opętanym nieposkromioną żądzą maniakiem...

King (jak nazwisko pisarza wskazuje) zwany jest Królem Horroru, choć faktycznie rasowych horrorów w jego dorobku niewiele. Autor radzi sobie świetnie na prawie każdym polu, ponieważ to właśnie powieści sensacyjne i kryminały były jego piętą achillesową. Nie tym razem jednak!

Znalezione nie kradzione charakteryzuje świetnie stworzony antybohater, malownicze tło, a przede wszystkim – wielowątkowa i misternie prowadzona intryga.

Oczywiste są również elementy grozy oraz – mniej lub bardziej – dyskretnie zaznaczona obecność samego twórcy (czyli biografia Kinga wpleciona w fabułę, m.in. zainteresowanie filologią angielską, praca na uniwersytecie i w bibliotece czy wypadek samochodowy).

W rzeczywistości jednak cała ta sensacyjna fabuła z nad wyraz mrocznym finałem ma drugorzędne znaczenie. Nowa powieść to bowiem rodzaj hołdu złożonego literaturze. Hołdu bardzo specyficznego, ale w wysokim stopniu udanego.

Powieść fantastyczna 

Tytuł: Mroczny tron
Cykl: Kampanie Cienia (tom 2)

Autor: Django Wexler

Wydawnictwo: Rebis

Data premiery: 16 czerwca 2015 r.

Raesinia, córka umierającego króla, ma przejąć władzę w królestwie Vordanu po śmierci władcy. Jednak niejaki diuk Orlanko zna mroczną tajemnicę, której ujawnienie może doprowadzić ją do tragedii. W walce z wrogiem Raesinii pomagają trzej sojusznicy – Janus bet Vhalnich oraz jego wierni zastępcy kapitan Marcus d'Ivore i porucznik Winter Ihernglass. By państwo nie pogrążyło się w chaosie, muszą oni użyć magii. To jednak nie koniec rywalizacji…

Choć Mroczny tron ustępuje nieco pierwszemu tomowi cyklu Kampanie Cieni, wciąż jest lepszy od większości książek fantasy, jakie ukazują się na naszym rynku. Powieść jest dobrze napisana i przepełniona akcją, dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko. W drugiej części poznajemy nowych, ciekawych bohaterów, a także lepiej zagłębiamy się w psychikę już dobrze znanych postaci. Wexler potrafi utrzymywać wysoki poziom przez całą książkę. Tym razem większy nacisk postawił na politykę niż na wojenne potyczki, ale nie obawiajcie się, dobrze napisanych bitew też tu uświadczycie. Największe wrażenie czyni oczywiście końcowa wielka bitwa, po której z niecierpliwością będziecie oczekiwali następnego tomu.

Share: