źródło |
Zbrodnia i kara jest jedną z najpopularniejszych powieści Fiodora Dostojewskiego. Jako lektura szkolna czasów licealnych cieszy się również uznaniem uczniów, mimo że liczy sobie niemal 600 stron. Perspektywa ujrzenia logo Essentii na okładce nowo wydanej przez wydawnictwo MG książki wzięła górę, a ja postanowiłam na chwilę oderwać się od Morsztynów i innych poetów baroku, aby odnowić wspomnienia...
Pomysł na napisanie tej powieści zrodził się, gdy Dostojewski przebywał na zesłaniu. Wtedy to podjął refleksję nad sytuacją ówczesnego społeczeństwa i postanowił przelać myśli i spostrzeżenia na papier. Już w dzieciństwie pisarz zetknął się z nędzą i poniżaniem. Po latach stworzył więc makietę Petersburga i postawił na niej postacie odzwierciedlające zachowania tamtejszych ludzi.
Zbrodnia i kara początkowo była publikowana w czasopiśmie "Russkij Wiestnik". Pierwsza wersja utworu nosiła tytuł Pijaniutcy. Pierwszy przekład na język polski ukazał się w latach 80. XIX w... czytaj dalej
źródło |
Bracia Karamazow Fiodor Dostojewski
Sięgając po Braci Karamazow Dostojewskiego, miałam bardzo mieszane uczucia. Powodem było moja wiedza na temat nastawienia samego autora do Polski oraz Polaków. Z pewnym dystansem podchodziłam do jego twórczości. Na szczęście po przeczytaniu kilku rozdziałów wiedziałam, że to nie tylko powieść o rodzinie, ale w pewnym sensie rozprawa psychologiczno-społeczna.
Jako że dzieło Dostojewskiego jest bardzo skomplikowane, moja recenzja będzie miała inną formę, skupiając się na analizie całości, bez zarysu fabuły.
Autor ukazuje przekrój społeczeństwa opierając się nie tylko na przykładzie rodziny Karamazow. Szczegółowo opisuje wygląd, pochodzenie, ale również warunki w jakich żyją jego bohaterowie. Sam ojciec jest postacią tak bardzo negatywną, że trudno jest mu poświęcić więcej uwagi niż na to zasługuje... czytaj dalej
źródło |
Poduszka w różowe słonie Joanna M. Chmielewska
Hanka, 30-letnia singielka, ma poukładane życie, pracę, dobrych znajomych i Ewę – najlepszą przyjaciółkę z dzieciństwa. Los płata jednak figle... Ciężko chora Ewa umiera i osieraca swoją jedyną córeczkę, Anię. Hanka nie potrafi opiekować się dziećmi, ale wie, że musi pokonać ten strach, by nie zawieść zmarłej przyjaciółki. Kiedy w życiu kobiety niespodziewanie pojawia się Łukasz, wprowadza dodatkowe zawirowania, a ta – mimo że szuka miłości – boi się mu zaufać...
Gdy po raz pierwszy przeczytałam opis fabuły, pomyślałam, że jest bardzo podobna do tej przedstawionej w Chichocie losu Hanki Lemańskiej. Myślę, że nie byłam jedyna. Jeśli ktoś czytał wspomnianą powieść, z pewnością również dopatrzy się podobieństw. Nie jest to jednak pastisz tej książki, ale utwór indywidualny.
Poduszka w różowe słonie to książka niezwykle wzruszająca – losy Hanki i Ani sprawią, że łzy mimowolnie będą spływały po waszych policzkach. To opowieść o życiu, które niejednokrotnie rzuca nam kłody pod nogi i zmusza nas do poświęceń i podejmowania decyzji, które mogą diametralnie odmienić wszystko to, co wydawało nam się stałe. Powieść traktuje o skomplikowanej relacji między małą dziewczynką potrzebującą miłości a kobietą, dla której los również nie był łaskawy. Historia chwytająca za serce i urzekająca do granic możliwości... czytaj dalej
źródło |
Pod słońcem prowincji. Zapiski z prostego życia Katarzyna Enerlich
"Prowincjonalna pisarka" – czy nie brzmi to obraźliwie? Katarzyna Enerlich po raz kolejny przekonuje nas, że nie! W książce Pod słońcem prowincji zaprasza nas do swojego bardzo osobistego świata, do swojej prowincji.
Mimo że pozycja opisywana jest jako tom 8 cyklu Prowincja pełna…, z samą serią jest powiązana dość luźno. Nie są to dalsze losy bohaterów, ale osobiste przemyślenia autorki. Znajdziemy w niej wiele refleksji o zdrowiu, urodzie, uprawianiu roślin i o życiu w ogóle, nie tylko na prowincji. Poszczególne przemyślenia przeplatane są licznymi historiami. Dowiadujemy się wiele o otoczeniu autorki. Opowieści, które snuje, dotyczą historii ludzi i okolicznych miejsc. Są niczym wspomnienia z minionej epoki, kiedy wieczorami nie oglądało się telewizji, nie grało na komputerze, a przy świetle świec po prostu słuchało. Wszystko to z kolei podzielone zostało na cztery części, zgodnie z porami roku.
Całość wzbogacona została licznymi przepisami: czy to na zdrowe wegańskie dania, czy na domowe kosmetyki. Jest jednak pewne utrudnienie – pani Katarzyna gotuje jak prawdziwa kucharka, czyli "na oko". Nie mamy więc podanych proporcji, czasu gotowania czy innych technicznych parametrów... czytaj dalej
źródło |
Upalne lato Gabrieli Katarzyna Zyskowska-Ignaciak
Czy na wybaczenie może być za późno? A jeśli tak, to ile jesteśmy w stanie puścić w niepamięć, tylko dlatego, że kończy nam się czas? Wiele? Wszystko? I w końcu – komu tak naprawdę potrzebne jest wybaczenie: skrzywdzonemu czy krzywdzącemu? Upalne lato Gabrieli to książka niełatwych pytań i równie trudnych odpowiedzi.
Upalne lato Gabrieli jest ostatnią częścią cyklu Upalne lato. Mocno i z przytupem kończy historię charakternych kobiet połączonych więziami rodzinnymi. W trakcie dwóch poprzednich części wiele się działo. Poza przeżyciami bohaterki kolekcjonowały też winy i grzeszki, które właśnie teraz domagają się rozrachunku. A do wybaczenia jest całkiem sporo... czytaj dalej
źródlo |
William Szekspir. Cytaty najpiękniejsze
Być albo nie być – oto jest pytanie. Mogę się założyć, że każdy z was choć raz usłyszał te słowa wypowiedziane przez tytułowego Hamleta w dramacie Williama Szekspira. Często używamy określenia Romeo i Julia, gdy widzimy dwoje zakochanych w sobie ludzi. Ale czy zdajemy sobie sprawę, że twórcą tych słów jest jeden z najwybitniejszych pisarzy literatury angielskiej, William Szekspir?
William Szekspir. Cytaty najpiękniejsze to zbiór najbardziej znanych cytatów autora, zebranych przez panią Dorotę Malinowską-Grupińską. Sentencje podzielone są zgodnie z tematyką: dobro i zło, kobieta, pieniądze, miłość... Mądrości zostały zaczerpnięte z tych mniej lub bardziej znanych dzieł. Znajdziemy tam cytaty m.in. z Jak wam się podoba, Poskromienia złośnicy, Hamleta, Makbeta, Otella, Wiele hałasu o nic... czytaj dalej
źródło |
Sekret Charlotte Brontë
Każdy, kto zapoznał się z twórczością Charlotte Bronte, zgodzi się ze mną, że jest to pisarka wielkiej sławy. Przede wszystkim sposób, w jaki operowała piórem, kunszt wykonania powieści jest naprawdę na wysokim poziomie. Podczas czytania trzeba się rozsmakowywać każdym słowem, przegryzać, analizować, by na końcu odczuć radość, że oto dostąpiło się zaszczytu obcowania z tak pięknym słowem pisanym. Bo Charlotte jak dla mnie jest mistrzynią swojej epoki. I chyba nikt nie zajmie tego zaszczytnego miejsca. Nie można też powiedzieć, że lektura Bronte jest łatwa. Tutaj trzeba mieć czas na analizę, przemyślenia i uzmysłowienia tego, co autorka chce przekazać w każdym zdaniu, gdyż siostry Bronte charakteryzują się głębokim przeżywaniem emocji, ubierając w słowa wewnętrzny stan, tak zwany duchowy. Możemy wczuć się w daną sytuację i być świadkiem tego, przez co przechodzili wybrani bohaterowie. Sekret stanowi zbiór opowiadań z najwcześniejszych lat autorki, tak naprawdę dzieciństwa i dorastania w domu u boku brata Branwella. To wraz z nim zostały spisane przeróżne historie... czytaj dalej
źródło |
Lalka Bolesław Prus
Lalka należy do tych lektur, które się czyta, mimo że budzą niechęć swoją objętością. Pamiętam, że miałam takie samo wrażenie, gdy, będąc w bibliotece, spojrzałam na leżące przede mną trzy tomy. Długo zbierałam się do czytania, aż w końcu postanowiłam dowiedzieć się, skąd wziął się tytuł owej książki. Tak oto czytałam najpierw pierwszy rozdział, następnie drugi, aż w końcu przebrnęłam przez trzeci tom i zadowolona odłożyłam książkę na półkę w bibliotece. Byłam usatysfakcjonowana głównie dlatego, że nie dałam zwieść się pozorom.
Chyba nie muszę nikomu mówić, o czym jest Lalka – śmiem twierdzić, że co jak co, ale tę książkę TRZEBA przeczytać. Na nic zda się więc banalne streszczenie zawarte w zaledwie kilku zdaniach.
Słyszałam wiele opinii na temat tej powieści, skrajnie różnych... Z wszystkimi zgodziłam się po części. Dlaczego tylko po części? Bo Lalka wcale nie jest banalną historyjką miłosną, ona zdecydowanie ma drugie dno, a mimo to wszyscy skupiają się wyłącznie na krytykowaniu relacji Wokulskiego i Łęckiej. Mało tego – większość twierdzi, że tytułową lalką jest właśnie Izabela, co wcale nie jest prawdą... czytaj dalej
Chcę wszystko Charlotte Brontë/Dorota Combrzyńska-Nogala
Chcę wszystko było ryzykownym krokiem, podobnie jak wszystkie inne tego typu projekty, czyli dokańczanie dzieł innych autorów żyjących lata, często wieki temu. Tym razem coś takiego przydarzyło się opowiadaniu Charlotte Brontë. Było ono zamieszczone w wydanej nie tak dawno książce, gdzie zgromadzono niedokończone projekty, które Brontë zostawiła po sobie. Oczywiście czytałam ją i do szewskiej pasji doprowadzał mnie fakt, że opowieści często kończyły się w najmniej odpowiednim dla czytelnika momencie. Ciąg dalszy niedokończonego dzieła jednej z sióstr Brontë postanowiła napisać Dorota Combrzyńska-Nogala. Z ochotą i jednocześnie sceptycyzmem zaczęłam ją czytać. Byłam może trochę wrogo nastawiona, gdyż akurat to opowiadanie zainteresowało mnie najmniej z wszystkich ukazanych w powyżej wspomnianej książce. Mimo to byłam jej bardzo ciekawa. Czy to spotkanie należało do udanych?
Pan Ashworth potrafi w ciągu kilku lat stracić fortunę i się jej dorobić. Kiedy jego żona umiera, pozostaje mu córka, która została wychowana na pensji. Dziewczynka wraca do domu i... i tyle. Zaledwie początek powieści zdążyła nakreślić Charlotte Brontë w 1840 roku. Po tak wielu latach ktoś postanawia nadać kształt dalszym losom bohaterów... czytaj dalej
źródło |
Twarz z lustra Elżbieta Wichrowska
Nie znam twórczości autorki. Sięgnęłam po tę książkę głównie z ciekawości. Miałam taką możliwość dzięki temu, iż Redakcja Essentia objęła ją swoim patronatem.
Początkowo nie byłam nią zachwycona. Pierwsze rozdziały niemiłosiernie mi się dłużyły, nie rozumiałam bohaterów i myślałam, że jedyne, co w książce ciekawe, to okładka. Tak na marginesie, jest naprawdę intrygująca! Wystarczyło jednak trochę poczekać i dostałam niesztampową historię z szybko toczącą się akcją i dosyć ciekawym wątkiem historycznym.
Łucja jest rozwódką, niewiedzącą nic o swoim pochodzeniu, a także wciąż rozwijającym się neurochirurgiem. Mieszka sama, za jedyne towarzystwo mając swoją przyjaciółkę i brata byłego męża. W jej domu stoi kufer, który skrywa wszystkie rodzinne tajemnice. Niestety, boi się do niego zajrzeć. Nie wie, co mogłaby tam znaleźć. Każda rodzina ma trupa w szafie, a Łucja niekoniecznie chciałaby poznać swojego... czytaj dalej
źródło |
Prowincja pełna złudzeń Katarzyna Enerlich
Jeśli ci smutno, szaro i źle. Jeśli masz dość codzienności, zabiegania i zmęczenia. Jeśli marzysz o tym, żeby chociaż na chwilę odsapnąć, przepisuję ci Prowincję pełną złudzeń. Przed przeczytaniem nie konsultuj się z lekarzem ani farmaceutą. Uważaj jednak, bo ta pozycja może zmienić twoje życie.
Seria Prowincja pełna… należy do wyjątkowej kategorii książek, które coś ze mną robią. I jest to zdecydowanie bardzo pozytywne zjawisko. Po przeczytaniu 7. tomu ze zniecierpliwieniem wyczekiwałam kolejnego. Nie dość, że autorka przerwała akcję w kluczowym momencie, to jeszcze pozostawiła mnie na tyle czasu bez mojego pozytywnego dopalacza. Kiedy więc tylko dorwałam w swoje łapki Prowincję pełną złudzeń, nie puściłam jej aż do samego końca... czytaj dalej
źródło |
Pod Wędrownym Aniołem Joanna M. Chmielewska
W życiu każdego człowieka przychodzi kiedyś gwałtowna myśl, że potrzebuje zmian. W moim również, dlatego sięgnęłam po książkę Pod Wędrownym Aniołem. Co w tym dziwnego – zapytacie. Otóż nigdy nie lubiłam autobiografii. Bo co może mnie interesować w życiu człowieka, którego nie znam i nigdy nie poznam? Tak sobie myślałam, ale w nowym roku postanowiłam spróbować "czegoś nowego". I wiecie co? To nie jest zwykła autobiografia. Joanna Maria Chmielewska nie rozczula się nad sobą, nie poświęca kilku stron na opisanie miejsca swojego urodzenia czy zamieszkania. Przeciwnie – tworzy z własnego życia niepowtarzalną i wyjątkową historię, którą czyta się jak interesującą powieść. W znakomity sposób pokazuje swoją drogę przez życie, całkowitą rewolucję codzienności.
Joanna i Jurek – małżeństwo z wieloletnim stażem. Mają córkę Olę, studentkę, syna Alka, licealistę, i najmłodszą córkę, czteroletnią Julkę. Rodzina jest szczęśliwa i zgrana. Wszyscy mieszkają na północy Polski i może nie zwróciliby uwagi na pewne braki w swoim życiu, gdyby za oknem z dnia na dzień nie wyrosło centrum handlowe, którego ściana zasłania słońce i widoki na świat. Co robić? Żyć za murem? Znosić ciemności i hałas? Mało kto chciałby nagle przeżyć taką zmianę. Jednak w życiu małżeństwa szykuje się większa i poważniejsza rewolucja, która zmieni sytuację o sto osiemdziesiąt stopni... czytaj dalej
Podczas akcji będziecie mogli przeczytać recenzje naszych najnowszych patronatów!
Tytuł: Idiota
Autor: Fiodor Dostojewski
Wydawnictwo: MG
Data premiery: 17 lutego 2016 r.
Tytuł: Wspomnienie o Cecylii, smutnej królowej
Autor: Janina Lesiak
Wydawnictwo: MG
Data premiery: 2 marca 2016 r.
Tytuł: Posiadacz
Autor: John Galsworthy
Wydawnictwo: MG
Data premiery: 2 marca 2016 r.
Tytuł: Ezotero. Moje przeznaczenie
Autor: Agnieszka Tomczyszyn
Wydawnictwo: MG
Data premiery: 17 lutego 2016 r.
Tytuł: Sukienka z mgieł
Autor: Joanna Maria Chmielewska
Wydawnictwo: MG
Data premiery: 16 marca 2016 r.
Prześlij komentarz
Wiele dla nas znaczą Wasze opinie, dlatego dziękujemy za każdy zostawiony ślad i zachęcamy do komentowania i dzielenia się swoimi przemyśleniami.